Tutkuyla bağlanmak için bir şeye deli olmak gerekiyor. Bugünlerde ki son düşümcem bu. Sadece bunu düşünebiliyormuşum gibi bir izlenim yaratmak istemem tabi ama takıntılarım hakkında fikri olan insanoğlu çoktan etiketlemiştir bu deli fotoğrafında beni.
Tutku demiştim. Sımsıkı bağlandığın birşeyden zorla uzaklatırılmak ya da sırf bu tutkun yüzünden mükemmel gelişmiş insanlar tarafından eleştirilmek bu aralar fazla koyar oldu bana. Her zaman gülümseyerek sen öyle diyorsan -ki bu benim lügatımda Sen salla başını ben bilirim işimi demektir- yapacak birşey yok dedikten sonra işime bakma eylemi bu aralar zor geliyor.
Koskoca Japonya'da ardarda gelen felaketlerin ardından etrafımda umursamadan çekiklerde teknolojide iyiydiler ama bak onlar da biz gibi. Bir deprem çökertti adamları, demek ki neymiş Gözünde fazla büyütüyorsun adamları! laflarını çokça duyar oldum.
Breh breh breh! Be insan evladının son örneği bi kendine gel, bir silkelen. Dünyanın en büyük beşinci Deprem afetini hemen ardından dev tsunamiyi oda yetmezmiş gibi bir de Nükleer felaketi yaşıyor orada ki insanlar.
Evet doğaya karşı ne yaparsak yapalım sadece insanız ve asla tam anlamıyla, ona karşı koyamayız (Karşı koymaya çalışırken yaptıklarımız sayesinde doğa bu halde ya gerçi neyse...) Bu kadar üstüste gelen felaket karşısında Japonya Başbakanı Naoto Kan ekranlara çıkıp, Tüm Japonya'nın ele ele verip bu felaketlerin üstesinden gelebileceğini,halkından sadece sabırlı ve işbirlikçi olmalarını istedi. Uzakdoğulu insanların bizden daha üstün olduklarını, mükemmel olduklarını ya da benzeri birşeyi hiçbir zaman savunmadım. Sadece farkındalığına erdiğim birkaç erdemlerini dile getirmekten, -hemde size rağmen- yüksek sesle söylemekten çekinmedim.
Bu kötü durumda ben yerine biz kavramını öyle güzel kullanıyorlar ki. El ele verip bir ülkeyi baştan inşaa etmekten bahsedebiliyorlar. Hala iyimser konuşabiliyor ve onurlarını koruyorlar... Evet Japonya baştan kurulacak, Nükleer santral belki daha da kötü duruma gelecek, belki de soğutma çalışmaları artık işe yarayacak ama sadece japonlar değil bütün dünya Fukişima 50 sini hatırlayacak.
Şimdi konu o başlıktan bu noktalara nasıl geldi diye düşünüyorsunuz değil mi? İşte ben günlerdir Japonların bu tutkusuna hayranım. Bence bütün Japonya deli... O yüzden seviyorum ve hep seveceğim bu insanları. Depremin ertesinde İşe giderken metroyu kullanamadıkları için saatlerce yürümeyi tercih eden bir topluluk deli olmaktan öte birşey değildir. Tek dertleri var işlerini yapmak. Ülkenin büyük kısmı yıkılmış, afetler ardarda vurmuş, yapılacak hala devam etmesi gereken bir hayat var... Bu deliler bir yandan yara sararken bir yandan da Ülkenin tam anlamıyla çökmemesi için çalışmayı seçtiler evet.
Hepimiz Deli olabilsek keşke! Hayata daha sıkı asılabilsek ^^
Neyse bu kadarı şimdilik yeter.. 私は日本を愛して <3
Yorumlar
Yorum Gönder
Kazana Attığınız malzemelerle daha lezzetli iksirler ortaya çıkacak ^^
Nihahahaha Yorumunuzu Eksik Etmeyin